حرفهای نگفته زیاد است فرصتی باید که باشد تا توان گفتش. ولی حالا جرا بعد از این همه مدت غیبت اومدم سفره پر درد دلم رو باز کنم . میگن ادم بعضی وقتها کارایی میکنه که نباید انجام بده بعدش هم پشیمونی .نه نه بد فکر نکن اخر روی صحبتم با رفیقهای به ظاهر رفیقه تا وقتی کارشون گیره هر کاری رو انجام میدن ولی وقتی حتی با اشتباه وسهل انگاری خودشون گیر می افتن همه چیز یاشون میره و فقط مجرم اصلی رو کسی میدونن که تا به حالا برا اونها دوندگی میکرده.ولی فعلا یه جمله بگم تا یه کم سبک شم.                              میدونین                                                                      بزرگترین افسوس من برای کارای اشتباهی که کردم نیست.برای کارهای درستیه که واسه ادمای اشتباه کردمه.